Konstanty Pociejkowicz to jedna z legend wrocławskiej Sparty. Ten wybitny zawodnik reprezentował barwy naszego klubu od 1955 do 1972 roku i był wierny Sparcie przez cały czas trwania swojej sportowej kariery. Dzisiaj obchodzimy 10. rocznicę jego śmierci.
Pociejkowicz pierwszy raz wsiadł na motor w 1949 roku, a po dołączeniu do Sparty szybko stał się jednym z jej liderów. W 1960 roku odniósł największy sukces w karierze, zdobywając tytuł Indywidualnego Mistrza Polski. W jego pokaźnym dorobku medalowym znalazły się również trzy srebra zdobyte w mistrzostwach w latach 1956-58. Był ulubieńcem wrocławskich kibiców – niewielki wzrostem żużlowiec zawsze walczył do końca i jeździł wyjątkowo brawurowo. Publiczność kochała wyścigi z jego udziałem, bo nigdy nie przymykał gazu, co niestety skutkowało licznymi upadkami i kontuzjami. Z pewnością mógł osiągnąć więcej – komunistyczne władze zabroniły mu jednak w latach 60. startów w zdecydowanie najsilniejszej wówczas lidze angielskiej.
Pełnił także obowiązki trenera Sparty – jego wychowankowie chwalili go za sportową postawę na torze i poza nim oraz charyzmę w prowadzeniu młodych zawodników. W 1995 roku Pociejkowicz został wybrany w plebiscycie „Słowa Sportowego” na najlepszego zawodnika w historii naszego klubu.
Konstanty Pociejkowicz zmarł 18 czerwca 2003 roku w wieku 71 lat. Spoczywa na Cmentarzu Osobowickim.
